Çîroka Zivistanê

William Shakespeare (1564 – 1616)
ji inglîzî: Husein Muhammed
Kesaniyên şanoyê
Leontes, padîşahê Sîcîlyayê
Hermione, jina wî
Mamillius, kurê wî
Perdita, keça wî
Camillo, Antigonus, Cleomentes, Dion, malmezin û xanedanên Sîcîlyayê
Paulina, jina Antigonus
Emilia, berdesta Hermioneyê
Dergevanek
Deryavanek
Li gel hin xanedan û girek, xanim, rayedar û xizmetkarên koçka Leontes
Polixenes, padîşahê Bohemyayê
Florizel, kurê wî
Archidamus, xanedanek Bohemyayê
Autolycus, qurnazek
Şivanek pîr, tê gumankirin ku bavê Perditayê ye
Clown, şivanê xort, kurê şivanê pîr
Mopsa, Dorcas, du şivanên jin
Xizmetkarek şivanê pîr
Hin jin û mêrên şivan
Donzdeh gundî wek satîrvanan xwe rapêçandî
Dem, wek pêşkêşker
Beşek ji bûyeran li Sîcîlyayê û beşek jî li Bohemyayê rû didin.
__________________________
I.1.
(Camillo û Archidamus tên)
Archidamus: Heke dinya hat, Camillo, û rêya we bi Bohemyayê ket, mîna ku çawa karûbarê min rêya min jî bi vir xist, hûn ê, wek ez niha dibêjim, bibînin ku cudatiyên mezin di navbera Bohemyaya me û Sîcîlyaya we de hene.
Camillo: Bawer dikim ku vê havînê padîşahê Sîcîlyayê dê deynê xwe ji ser padîşahê Bohemyayê rabike û biçe seredana wî.
Archidamus: Tevî ku mêvanperweriya me me dide şermê jî, armanca me ya qenciyê palpişta me ye, ji ber ku bi rastî jî…
Camillo: Malava…
Archidamus: Bi sond, ji kûriya dilê xwe dibêjim: em nikarin bi ewrengiyek wisan… bi îhtîşamekê… nizanim çawa bibêjim… Divê em dermanê raketinê bidin we daku hûn hestên we ji kêmasiyên me ne haydar bin û, tevî ku hûn ê dîsan jî me nepesinînin, hema me hinekî kêmtir lome bikin.
Camillo: Hûn pirr giran dikin bihayê vê pêşnûmaya azad.
Archidamus: Ji min bawer bikin, ez li gor zanîna xwe û pêdivîtiya rastbêjiyê wiha dibêjim.
Camillo: Sîcîlya çi qas hevalbendiya Bohemyayê bike jî, her kêm e. Ew wek zarok bi hev re mezin bûn; û hê hingê hezkirinekê di navbera wan de reh û rîş girtin ku nikarin ji hev vebiqetin lê tenê çeqên ji hev cuda bidin. Paşî, ku nirxên wan ên gihîştî û vatinî û erkên padîşahî ew ji hev veqetandin jî, herdu aliyan, tevî ku ne bi xwe be jî, bi navgîniya nûnerên padîşahan xelat, name û şandekên hevalbendî gihandine hev, wisan bûye mîna ku ew her bi hev re bûne, tevî ku ji hev veqetî ne jî; mîna ku di ser valahiyek bêsînor re be dest dane hev û mîna ku ji kujiyên bayên dijberhev hevdu hemêzandine. Xwedê dostaniya wan biselihîne.
Archidamus: Bawer dikim ku li dinyayê ne xerabiyek ne jî tiştek din heye ku bikare wê biguherîne. Şehzadeyê we Mamillius kêfxweşiyek bêwêne dide we; Ew xweşmêrê xort herî xwedîsoz e ku min li darê dinyayê dîtiye.
Camillo: Ez jî mîna we ji wî bihêvî me. Ew zarokek çeleng e ku pêrewên xwe kêfxweş dike û yên pîr dilgeş dike. Ew, ên ku bi gopalan digerin, hêvî dikin bikarin hê bijîn daku wî wek zelam bibînin.
Archidamus: Wan ê wek din bixwesta bimirin?
Camillo: Belê – heke wan sedemek din ji bo jiyana dirêjtir tine bûya.
Archidamus: Heke padîşa ti kur tine bûna, wan ê bixwesta bijîn ta ku wî kurek hebe.
Read More »