ZIMAN Û ÇÎNΠKOMELAYETÎ

Ji: Kovara Kanîzar, hejmar 7

______________________________

Trudgill

Nûsînî: Profeser Peter Trudgill

Wergêranî: Hesenî Qazî

 

Eger miro inglîsiy ziman bê yan hêndêk sebaret be komellekanî inglîsiy ziman bizanê, detuwanê tenê be pêy em belge zimaniyaney lêre da amajeyan pê dekeyn be texmîn pile û helkewtî komellayetî em axêweraney xuwarewe helda. Axêwerî A: I done it yesterday (emin dwênê ewim kird), axêwerî B: I did it yesterday, axêwerî A: He ain’t got it (ew werî negirtuwe), axêwerî B: He hasn’t got it, axêwerî A: It was her what said it (ewe ew bû gutî), axêwerî B: It was her that said it.

Eger miro gwêy lew axêwerane, gwêy lew şitane bê, be texmîn way dadenê ke, B pile û helkewtî komellayetî le A beriztir bê, û miro be dilniyayiyewe çakî boçuwe. Ewe çone ke ême detuwanîn ew core şitane le yek bikeynewe?

Wulamî ew pirsiyare le hebûnî şêwezare zimaniyekan daye ke êsta be lehcegelî çînî – komellayetî yan, le layen hêndêk nûserewe be socîolêkt nêwzed kirawin. Le nêwan qisekirdinî ew dû axêwerane da ciyawazî rêzimanî heye û ewe serepetêke bo dirkandin û derxistinî paşxanî komellayetî ewan. Her weha eweş delwê, egerçî ewe le ser laperey çapkiraw da nîşan nedrawe, ke ew ciyawaziyane hawkat ciyawazî fonêtîkî û dengsazîşyan le nêwan dabê- wate, rawêjgelî (accents) ciyawazî çênî – komellayetîş hen. Ciyawaziyekanî nawkoyî komelle însaniyekan le zimanekanyan da reng dedenewe. Deste ciyawaze komellayetiyekan şêwezarî ciyawazî zimanî bekar dehênin û wekû endamanî be ezmûnî komellge zimaniyekan ême (û ew kese inglîsiyeke le bendî yekemî em kitêbeda) rahatûyn ke axêweran bew pêye polên bendî bikeyn.

Ciyawazêtî komellayetî boçî ew karlêkeriyey le ser ziman heye? ême dekrê amaje be le ber yek ronanî berewpêşcûnî ew şêwezare komellayetiyane û berewpêşçûnî şêwezare herêmiyekan bikeyn: le herdûk nimûnan da berhelist û mewda beruwalet xo derdexen. Lehcenasan (dialectologists ) dozîwyanetewe ke sinûrekanî lehcey herêmî zor car le tek berhelistî cugrafiyayî, yek degirnewe wekû çiya, zel û çom: bo nimûne, gişt axêweranî lehcegelî nerîtî le nawçekanî Birîtanya le serûy çomî Humber (le nêwan Lincolnşire û Yorkşire) da wûşey wekû House ( ‘hoose’ [ hu:s] ) hêşta be monophtong* derdebirn, le katêkda ew axêweraney ke xelkî lay Başûrî ew çomen bo çendîn sed sallan coreyek diphtongî**wêney [haws] yan bekarhênawe, û le Dewlete Yekgirtuwekanî Emrîka sinûrî nêwan lehcekanî Bakûrî û Nêwerast ( bo agadarî ziyatir biruwane bendî 8-î em kitêbe)le hêndêk nawçan hawterîbî çomî Ohio n. Her weha eweş rûn buwetewe ke herçendî mewday cugrafiyay nêwan dû lehcan ziyatir bê le rûy zimaniyewe ewendeş le yektirî dûr dekewnewe: bo nimûne, ew şêwezaraney inglîsiy Birîtanyayî ke le şêwey qisekirdinî London herî dûrin bêguman şêwezarekanî Bakûrî rojhelatî Scotland – Bujan in, û le Emrîkay Bakûrî ciyawazî here gewrey zimanî le nêwan şêwezare herêmiyekanî inglîsî da be berawirdkirdinî şêwey qisekirdinî Newfoundland û Mississippi be ciwanî derdekewê.

Read More »

FERHENGEKE PEYVÊN HIQÛQÎ

Ji: Kovara Kanîzar, hejmar 7

___________________________

 

Ferhenga Türkçe-Kürtçe Hukuk Sözlüğü (Ferhenga hiqûqî ya tirkî-kurdî) ferhengeke peyvên dadnasî/hiqûqî ya bi qebareyeke biçûk û 175 rûpelî ye. Ferheng yekhêlî ye: peyvên tirkî di ferhengê de hatine rêzkirin û ew li kurdî (kurmancî) hatine wergerandin lê li gor rêzbendiya kurdî peyv nehatine rêzkirin û ew li tirkî nehatine wergerandin. Ferheng sala 2014 di nav weşanên Belge de derketiye.

Huquq

Li ser cildê pêşîn û herwiha di rûpelên ewilî de navê parêzer Hüseyin Özdemir wek amadekar (hazırlanan) hatiye diyarkirin. Lê di ferhengê de keda 3 kesan heye ku ji bilî Özdemir herwiha du kesên yek bi bernavê Keremo û yê din jî bi bernavê Miraz Ronî ne.

Her yekê ji wan kurtepêşgotinek ji ferhengê re nivîsiye (Özdemir û Ronî bi tirkî, Keremo bi kurdî). Lê dîsa jî ji pêşgotinan ne bi temamî zelal e ka kê ji wan çi karê vê ferhengê kiriye.

Read More »

GRAMERÊ ZAZAKÎ DE NEGATÎFÎYE

Ji: Kovara Kanîzar, hejmar 7

______________________

Özlem Kılıç

Na xebate de gramerê zazakî de sîstemê negatîfîye, şekilê negatîfbîyayîşî û cigêrayişê viraştişê ey armanc keno. Şima zî zanê ke nêgatîfîye katêgorîyêkê gramerî yo gerdûnkî yo, sîstemê nêgatîfîye goreyê viraştişê her zimanî esto. Na rewşe esas gênî û sîstemê nêgatîfîye yê zazakî zî esto û no tevger ra xebate de nêgatîfîye ke gramerê zazakî de ca gênî hem hetê viraştişî ra hem zî hetê manaye ra girewtê dest û etud kerdê.

Xebat bi qismo şîyayiş û peynîye ra wet hîrê qisman ra yena raste. Qismo şîyayiş de ziwannasî, babetê nêgatîfîye û gramerê zazakî girewto dest. Qismo yewin de nêgatîfîyê ke zazakî name, sifet, karan de yê hem hetê viraştişî hem zî hetê manaye re etud kerdê. Eynî qismo de zazakî de şinasnayişê raweyanê xebere û waştişî virazîyayê, raweyê ke babeta vateyî de negatîfî bi wasitaya karan raweyanê demî û şertan ancîyayê û heme raweyî bi halê tabloyan de etud bî.

Qismo diyîn de zazakî de tewirê cumleyan tesnîf kerdê, nêgatîfîyê ke tewiranê cumleyan de cumleyê ke cuya rojane de şuxulîyenê nimûne kerdê.

Qismo hîreyin yê xebate de zazakî de nêgatîfîyê ke duayan de, zewtan de, vateyê verênan de û îdyoman de yê hem hetê viraştişî ra û hem zî hetê manaye ra etud bî û zazakî de nêgatîfîyê ke duayan de, duayan de, zewtan de, vateyê verênan de û îdyoman de bi xebate ardê raste. Necîte yê xebate de daneyê ke tez de resayê înan, ca dayo înan.

 

Vekin û bixwînin:

https://zimannas.files.wordpress.com/2016/07/c3b6zlem-kilic3a7-1.pdf

History of Kurdish Studies

Ji: Kovara Kanîzar, hejmar 7

__________________

Joyce Blau

Blau

The earliest studies on the Kurdish language and civilization, which date back to the late 18th century, were carried out by missionaries (first by Italian Catholics and later by Anglo-Saxon Protestants). The pioneer of European Kurdish studies was Maurizio Garzoni (1734-1804), a member of the Order of Black Friars, who reached the region of Mosul (Mowṣel) in 1762. Two years later he settled in ʿAmādiya, the capital of the principality of Bahdinān, to the northeast of Mosul. There he collected materials for his Grammatica e vocabolario della lingua Kurda, which was published in Rome in 1787. The first of its kind, it remained an important source of information on the Kurdish language until the end of the 19th century. His colleague, Giuseppe Campanile (1762-1835), was sent to Mosul in 1802 by the Roman Propaganda. Six years later, he was named Apostolic Prefect for Mesopotamia and Kurdistan. During that period he wrote his Storia della Regione del Kurdistan, published in Naples in 1818. This “History of the Region of Kurdistan,” the first overview of a Kurdish region, recounts the customs the author observed, the events he witnessed, and the people he met.

In 1836 Gottlieb Christian Hörnle (1804-82), a missionary from Basel, in collaboration with F. Schneider, published the first ethnographic and linguistic studies on the Kurdish region of Urmia (Hörnle and Schneider). According to Thomas Bois (personal communication), Hörnle was also the first to translate the Gospel of St. John into Mokri dialect of Kurdish. In the second half of the 19th century, evangelizing missionaries increased their presence in Kurdistan. The year 1872 saw the publication of Brief Grammar and Vocabulary of the Kurdish Language by Samuel A. Rhea (d. 1865), an American missionary who had spent fourteen years (1851-65) among the Hakkari Kurds. In Sauj Bulaq (Sāblāḵ in Kurdish), today known as Mahābād, another American missionary, Ludvig Olsen Fossum (1879-1920), who had translated the New Testament and the Lutheran Catechism into Kurdish, wrote A Practical Kurdish Grammar (published in Minneapolis in 1919), which still stands as a very good grammar of the Mokri dialect.

Read More »

Rêzimaneke kurdî ya 94-salî

Ji: Kovara Kanîzar, hejmar 7

—–

Rêziman û ferhengoka kurdî ya R. F. Jardine “Kurmanciya Behdînan”

Kitêba Bahdinan Kurmanji (Kurmanciya Behdînan) an jî bi navê xwe yê temam Bahdinan Kurmanji – a Grammar Of The Kurmanji Of The Kurds Of Mosul Division And Surrounding Districts Of Kurdistan (Kurmanciya Behdînan – Rêzimaneke kurmanciya kurdên wilayeta Mûsilê û deverên derdor yên Kurdistanê) kurterêziman û ferhengokek e ku ji aliyê kaptenekî artêşa Brîtanyayê yê bi R. F. Jardine ve hatiye nivîsîn. Kitêb sala 1922 li Bexdayê ji çapxaneya hikûmeta Brîtanyayê – ku hingê li Iraqa niha serwer bû – hatiye weşandin.

Wek ku ji navê kitêbê diyar e, mijara wê kurmancî, hê deqîqtir kurmanciya herêma Behdînan e. Nivîserê wê bi xwe li Dihokê bi cih bûbû û kurdiya kitêbê ya wê derê ye anku kurmanciya rojhilatî yan ”behdînî” ye.

Jardine

Kitêb ji 114 rûpelan pêk tê. Teqrîben nîv jê rêziman e, nîva din jî ferhengokeke inglîzî-kurdî ye. Ferhengok li gor rêzbendiya peyvên inglîzî ye anku peyvên inglîzî tê de hatine rêzkirin û li kurdî (kurmancî) hatine wergerandin. Ji bilî van herdu beşên mezin, li destpêkê herwiha pêşgotinek li ser zimanê kurdî, bi taybetî kurmancî û ji kurmancî jî xaseten devoka behdînî heye. Piştî wê jî, lê berî destpêkirina beşa rêzimanê, dengnasiya kurdî tê behskirin.

Read More »

Pere yan dirav, meydan an qad, zengîn an dewlemend…

Ji: Kovara Kanîzar, hejmar 7

pere

Jineke belkî zengîn li gel pereyên xwe li meydanekê

Di kurdî de gelek peyv hene ku xelk ji mêj ve bi kar tîne û her kes jê fehm dike lê dîsa jî nivîskarên kurd û medyaya kurdî ji wan direvin û xwe dispêrin bikaranîna hin peyvên din ku ji piraniya kurdîaxivan an kurmancîaxivan re nenas û xerîb in.

Kerem bikin em bi hev re li çend nimûneyan binêrin:

  • pere/pare, meydan, zengîn

Ev peyv li hemû deverên kurmancîaxiv hene û her kurmancîaxivekî sade jî wan fehm dike. Lê ji ber ku ew heman peyv bi şiklê ”para, meydan, zengin” di tirkî de jî tên bikaranîn, gelek nivîskar û medyakarên me ji van peyvan direvin û van peyvan li cihê wan dinivîsin:

  • dirav (pere/pare)
  • qad (meydan)
  • dewlemend (zengîn)

Sebebê bikarneanîna peyvên wek ”pere/pare, meydan, zengin” ji aliyê nivîserên kurd ve ew e ku yan ew texmîn dikin ev peyv bi eslê xwe tirkî ne yan jî li eslê van peyvan nafikirin lê dixwazin kurdî bi her awayî ji tirkî cuda be. ”Hema bila ne wek tirkî be, çi dibe bila bibe.”

Lê di rastiyê de peyvên ”pere/pare, meydan, zengîn” hemû bi eslê xwe kurdî-îranî ne. ”Pere/pare” û ”zengîn” yekser ji zimanên îranî (ihtimalen ji farisî) wek ”para” û ”zengin” ketine tirkî. ”Meydan” hê ji zû ve ji pehlewî (ku zimanekî îranî bû) ketiye erebî û ji erebî derbazî tirkî jî bûye. Heman peyv bi şiklê ”miyan” (bi maneya ”navber, navbeyn”) niha jî di farisî û zazakî de maye.

Lê herçi peyvên ”dirav, qad, dewlemend” in – ku gelek nivîserên me wek ”peyvên kurdî yên resen” texmîn dikin û bi kar tînin – di rastiyê de her sê jî bi eslê xwe biyanî ne.

Peyva ”dirav” ji mêj ve ji yûnanî ”draxma” hatiye, bi demê re X jê ketiye û M jî di kurmancî de bûye V wek çawa ku M-ya paşvokalî di gelek peyvên din de jî di kurmancî de bûye V. Bo nimûne, kurmancî ”nav, gav, dav” lê farisî û zazakî ”nam-, gam, dam”. Yan bo guherîna XM bi V bidin ber ”tuxm” û ”tov”.

Peyva ”qad” bi zelalî ji erebî hatiye. Peyva ”dewlemend” jî vê dawiyê bi rêya soranî ketiye kurmancî. Lê soranî jî ne ji mêj ve ew ji farisî wergirtiye. Farisî jî ew ji peyva ”dewle(t)” ya ji erebî û ji paşgira ”-mend” ya îranî çêkiriye.

Bi gotineke din, eger mirov li pey kurdiyeke ”paqij” be, divê mirov peyvên wek ”pere/pare, meydan, zengîn” bi kar bîne, ne peyvên wek ”dirav, qad, dewlemend”. Bi taybetî jî eger mirov bixwaze wî zimanî bi kar bîne ku xelk wek zimanê xwe dibîne û tê digihe.

 

Husein Muhammed

 

Kanîzar, hejmar 7

Zinar

Sernivîsar

Bi hemû rengên zimanê me

Kanîzar kovara zimanê kurdî ye. Gava ku em dibêjin ”zimanê kurdî”, mebesta me hemû rengên kurdî ne: kurmancî, soranî, zazakî, hewramî…

Wek hejmarên berê, ev hejmar jî bi vekolînên bi çend zarên kurdî dagirtî ye. Vê carê nivîsar bi kurmancî, soranî û zazakî hene. Ev sinordariya bi sê lehceyan jî ne merema me ye lê vê carê tenê bi van zaravayan berhem bo weşanê gihiştine me.

Di vê hejmarê de Husein Muhammed vekolîna xwe ya li ser cînavan bi 55 rûpelên din jî bi kurmancî didomîne. Ew di nivîsara xwe ya din ya vê hejmarê de bi berfirehî li ser paşgirên kesî yên lêkeran û dîroka wan dinivîse.

Ev hejmar du nivîsarên bi soranî pêşkêş dike. Hesen Qazî vê carê jî nivîsareke profesor Peter Trudgill li soranî wergerandiye û li ser têkiliyên navbera zimanî û çînên cuda-cuda yên civakî de ye. Kanîzar nivîsarê bi alfabeya kurdî-latînî belav dike. Nivîsara din ya bi soranî ji Ednan Ehmed e û derbarê temamker û berkara neyekser e. Em wê bi alfabeya kurdî-erebî diweşînin.

Vekolîna berfireh ya vê carê ya bi zazakî teza masterê ya Özlem Kılıç ya li ser neyînîtî (negatîvî) di zazakî de ye ku em bi temamî wek pêvek bi vê hejmarê ve belav dikin.

Mesûd Serfiraz vekolînek li ser yek ji kovarên pêşîn ên kurdî, Hetawî Kurd kiriye û naveroka wê bi berfirehî dide nasîn. Dr. Amr Taher Ahmed di hevpeyivîneke xwe de li gel Mem Wêranî li ser wê qenaetê ku divê mirov li şûna zimanê kurdî behsa zimanên kurdî bike.

Wek di hejmarên berê de jî, vê carê jî em du kitêbên li ser zimanê kurdî didin nasîn. Kitêba nû ferhenga hiqûqî ya Hüseyin Özdemir e. Kitêba kevn jî rêzimanname û ferhengoka Kurmanciya Behdînan ya R. F. Jardine e.

Di vê hejmarê de jî em cih didin ku vekolînên bi inglîzî yên li ser zimanê kurdî. Songül Gündoğdu

li ser lêkerên pêkhatî yên navdêr-lêker dinivîse. Nivîsara din jî ji Joyce Blau ye û derbarê dîroka vekolînên li ser zimanê kurdî ye.

Li dawiya vê hejmarê Zarname anku ferhengoka zimannasî dîsa hinekî berfirehkirîtir tê belavkirin. Herwiha kurterêbera rastnivîsînê jî di vê hejmarê de jî cihê xwe digire.

Kerem bikin Kanîzara xwe bixwînin û bo binivîsin!

 

NAVEROKA HEJMAR 7

Sernivîsar
Bi hemû rengên zimanê me, r. 2 

Husein Muhammed
Cînavên kurdî (beşa 2) r. 3 – 58

Nasandin
”Ferhenga Hiqûqî” ya Hüseyin Özdemir, r. 59 – 61

Peter Trudgill (w: Hesen Qazî)
Ziman û çînî komelayetî 62 – 77

Nirxandinek li ser rewşa zimanê kurdî
”Kurdistan dibe erebîziman”, r. 78 – 80

Rêzimaneke kurdî ya 90-salî
”Kurmanciya Behdînan” ya R. F. Jardine, r. 81 – 83

Özlem Kılıç
Zazakî de negatîfîye, r. 84 (hemû teza masterê wek pêvek)

Mesûd Serfiraz
Kovara Hetawî Kurd, r. 85 – 98

Peyvnasî
Pere/pare yan dirav, meydan an qad, zengîn an dewlemend…?, r. 99 – 100

Hevpeyivîn
Li gel Dr. Amr Tahir Ehmed li ser ”zimanên kurdan”, r. 101 – 115

Rêziman
Paşgirên kesî yên lêkeran û dîroka wan, r. 116 – 134

Ednan Ehmed
Tewawkerî yarîde yaxud berkarî narastewxo? r. 135 – 142

Songül Gündoğdu
Noun-Verb Complex Predicates In Kurmanji Kurdish, p. 143 – 172

Joyce Blau
History of Kurdish Stuedies, p. 173 – 183

Zarname
Ferhengoka zimannasiyê kurdî-inglîzî r. 184 – 203

Kanîzar çawa dinivîse?
Kurterêbera rastnivîsînê, r. 204

 

 

KURDISTAN DIBE EREBÎZIMAN

Husein Muhammed

lehi

Rewşa kembax ya zimanê kurdî li Bakurê Kurdistanê bi berfirehî tê zanîn û behskirin jî tevî ku birêveberên kurd ti tiştekî dorgêrr û werçerxîner bo guherandina rewşê nakin. Roj bi roj pêgeha zimanê tirkî li Bakurê Kurdistanê xurttir dibe. Ne ku tenê kurd hînî tirkî dibin û dibin duzimanzan lê di rastiyê de rêjeya duzimanîtiyê li Bakurê Kurdistanê ber bi kêmbûnê ve ye: yên ku kurdî û tirkî dizanin kêmtir dibin û roj bi roj nifşekî ku tenê tirkî dizane mezin dibe.

Bi ser ve, rewşa Başûr û Rojavayê Kurdistanê berevajî rewşa Bakur e. Ji aliyê siyasî û eskerî ve wisa dixuye ku hem Başûrê Kurdistanê li ber e ku ji Iraqê cuda bibe û bibe dewlet û hem jî li Rojavayê Kurdistanê birêberiyeke kurdî ya otonom an federal ava dibe.

Mixabin rewşa zimanê kurdî li Başûr û Rojavayê Kurdistanê jî ber bi wêraniyê ve ye. Rast e ku kurdên Başûr û Rojava bi xwe dest ji axiftina kurdî bernedaye û bi temamî neqlî bikaranîna erebî nebûne (tevî ku li Rojavayê Kurdistanê piranî di nivîsînê de erebî bi kar tînin, ne kurdî). Lê pêgeha zimanê erebî hem li Başûrê Kurdistanê û hem jî bi taybetî li Rojavayê Kurdistanê xurt û berfireh dibe.

Read More »